Η εργασία εξετάζει την εξέλιξη του θεσμού της εγγύησης των καταθέσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη και διακριτά, την Ελλάδα. Εξετάζονται τα βασικά χαρακτηριστικά ενός συστήματος εγγύησης καταθέσεων (εφεξής σύστημα ή ΣΕΚ) και παρουσιάζονται οι βέλτιστες πρακτικές σε σχέση με τον σκοπό και τη δομή τους, τις βασικές τους λειτουργίες, την κεφαλαιοποίηση των συστημάτων και τις διαδικασίες αποζημίωσης των δικαιούχων. Περαιτέρω εξετάζεται η εξέλιξη της υιοθέτησης των βέλτιστων πρακτικών των συστημάτων διεθνώς. Εκπονείται ανάλυση της επάρκειας των κεφαλαίων των συστημάτων κατά την έκδοση της Οδηγίας 2014/49/ΕΕ περί Συστημάτων Εγγύησης Καταθέσεων, με τη οποία εναρμονίζονται σημαντικά ζητήματα αναφορικά με την κάλυψη των καταθέσεων και τη χρηματοδότηση των ΣΕΚ και η εφαρμογή τους πέντε έτη αργότερα. Επιπροσθέτως διερευνάται ο ρόλος του θεσμού στο χρηματοπιστωτικό πλέγμα ασφαλείας και ειδικότερα σε σχέση με την εξυγίανση των τραπεζών.
Εξετάζεται η συμβολή των διακρατικών οργανισμών σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο και παρουσιάζονται οι εναλλακτικές προτάσεις για την ολοκλήρωση του τρίτου πυλώνα της Τραπεζικής Ένωσης με τη θέσπιση ενός Πανευρωπαϊκού Συστήματος Εγγύησης Καταθέσεων. Τέλος αναφέρονται οι προκλήσεις που αναμένεται να αντιμετωπίσουν τα ΣΕΚ τα επόμενα έτη.
The paper examines the evolution of deposit insurance in the United States, Europe and moreover Greece. The basic features of a deposit guarantee scheme (DGS) and best practices in relation to their purpose and structure, their basic functions, the capitalization of the systems, the procedures for compensating depositors and the application of alternative forms of support to credit institutions are examined. Furthermore, the evolution of the adoption of best practices is studied in the context of schemes globally. In addition, an analysis of the adequacy of the funds of the systems is attempted by comparing data at the adoption of the Directive 2014/49 / EU on Deposit Guarantee Schemes, which attempts to harmonize important issues regarding the coverage of deposits and the financing of DGSs, and five years later. Moreover, the role of the DGSs in the financial safety net is explained, in particular in relation to the resolution of credit institutions.
Τhe contribution of transnational organizations at European and international level is studied and the various proposals for the completion of the third pillar of the Banking Union with the establishment of a Pan-European Deposit Guarantee Scheme are presented. As a final note, special mention is made to the the challenges that DGSs are expected to face in the coming years.
Ο Θεσμός της Εγγύησης των Καταθέσεων στο Τραπεζικό Σύστημα