Η διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς ως παράγοντας συλλογικής μνήμης και τοπικής ανάπτυξης. Η Τέχνη της Ξερολιθιάς και η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών για την προβολή και μετάδοσή της

The preservation of the Intangible Cultural Heritage as a factor of collective memory and historical evolution. The dry stone fences and the utilization of new technologies for their promotion and communication. (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Λαζάρου, Σταματίνα
  3. Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων (ΔΠΜ)
  4. 19 Σεπτεμβρίου 2020 [2020-09-19]
  5. Ελληνικά
  6. 116
  7. Νικολαΐδου, Αφροδίτη
  8. Κουντούρη, Φανή | Γκαντζιάς, Γεώργιος
  9. Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά | Τοπικές Κοινότητες Η Τέχνη της Ξερολιθιάς Εικονικό Μουσείο Μουσείο χωρίς τοίχους | Αειφόρος Ανάπτυξη | Νέες Τεχνολογίες | Εικονικό Μουσείο και | Μουσείο Χωρίς Τοίχους | Sustainable Development | New Technologies
  10. 4
  11. 36
  12. 30
  13. Πίνακες, διαγράμματα, εικόνες
    • Η άυλη πολιτιστική κληρονομιά συνίσταται σε πρακτικές και εκφράσεις που αναγνωρίζει μία ανθρώπινη κοινότητα ως μέρος της κληρονομιάς της, οι οποίες από κοινού παρέχουν στα μέλη της την κοινωνική και πολιτιστική τους ταυτότητα. Η χώρα μας, πλούσια σε παρακαταθήκη άυλων εκφάνσεων πολιτισμού, μετά την επικύρωση της Σύμβασης του 2003 διένυσε μία περίοδο σχετικής αδράνειας σε θέματα προστασίας και ανάδειξης της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο, συμβαδίζοντας με τη νέα, παγκόσμια αντίληψη για τη σημασία και τα οφέλη της, δημόσιοι και ιδιωτικοί φορείς σταδιακά επικεντρώνονται σε δράσεις προβολής και μετάδοσης διαφόρων μορφών της, με έμφαση στην αναζωογόνηση τεχνικών οι οποίες στο πέρασμα του χρόνου έχασαν τη λειτουργικότητά τους. Ανάμεσά τους η τέχνη της ξερολιθιάς, μία παραδοσιακή μορφή δόμησης, η οποία από αρχαιοτάτων χρόνων υπήρξε σημαντικός παράγοντας οργάνωσης του παραγωγικού χώρου, δημιουργώντας παράλληλα ισχυρό πλέγμα πολιτισμού σε ανθρώπους, κοινωνίες και τοπία. Με δεδομένο το πλεονέκτημα της σχετικά πρόσφατης εγγραφής της στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της Ουνέσκο (2018), η ανάδειξή της ως κοινωνικού αγαθού αποτελεί μια αναγκαιότητα που μπορεί να συμβάλλει ποικιλοτρόπως στην αειφόρο ανάπτυξη των τοπικών κοινοτήτων. Στην κατεύθυνση αυτή, η παρούσα διπλωματική εργασία μελετά μέσα από παραδείγματα τις υφιστάμενες ξερολιθικές κατασκευές οι οποίες κινδυνεύουν να εξαφανιστούν, τη συμβολή τους στην τοπική ιστορία αλλά και την τοπική οικονομία. Επίσης, διερευνά τη δυνατότητα δημιουργίας εικονικού μουσείου για μία ολιστική προσέγγιση της τέχνης της ξερολιθιάς με την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών και των σύγχρονων ψηφιακών μέσων. Στόχος, η διαφύλαξη, μετάδοση και αναζωογόνηση μιας παραδοσιακής τεχνικής, άμεσα συνδεδεμένης με την πολιτιστική ταυτότητα των τοπικών κοινωνιών όπως και με την αειφόρο ανάπτυξή τους.
    • The immaterial cultural heritage consists of practices and expressions that a human community recognizes as part of its own heritage, practices and expressions, which, together, provide members of a community with their social and cultural identity. Our country, rich in a legacy of immaterial manifestations (or expressions) of culture, after the ratification of the 2003 Convention, went through a period of being relatively inactive in matters of protection and promotion of the intangible cultural heritage. In recent years, however, in keeping up with the new, global conception of its importance and benefits, public and private bodies have gradually focused on promoting and transmitting its various forms, with an emphasis on the revitalization of techniques that, over time, have lost their functionality. Among these lies the art of dry stone construction, a traditional building form, which, since ancient times, has been an important factor in organizing the production space, while creating a strong network of culture within people, societies and landscapes. Given the advantage of its relatively recent entry in the UNESCO Representative List (2018), it is necessary to highlight it as a social good that can contribute to sustainable development in various ways. In this framework, this dissertation examines, through examples the existing dry-stone structures that are in danger of extinction and their contribution to both local history and local economy. It also explores the possibility of creating a virtual museum for a holistic approach to the art of dry stone structure by utilizing new technologies and the modern digital media. The aim is to preserve, transmit and revitalize a traditional technique, directly related to the cultural identity, as well as the sustainable development of the local communities.
  15. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.