ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΓΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΔΑΦΟΒΕΛΤΙΩΤΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΜΕΣΩ ΛΙΠΑΣΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΗ ΑΥΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΥΚΛΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
EXPLOITATION OF AGRICULTURAL RESIDUES AND ANIMAL WASTES FOR PRODUCTION OF SOIL IMPROVER THROUGH COMPOSTING AND ITS CONTRIBUTION ON CIRCULAR ECONOMY (Αγγλική)
Η αλλαγή του κλίματος με την αύξηση της θερμοκρασίας, έχει καταστήσει σαφές περιβαλλοντικό προβληματισμό σε διεθνή επίπεδο. Αποτέλεσμα αυτού τα τελευταία χρόνια, δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην αξιοποίηση Ανανεώσιμων Μορφών Ενέργειας (Α.Π.Ε.). Μορφές ΑΠΕ είναι η ηλιακή, αιολική, γεωθερμική, υδραυλική, παλιρροιακή και κυματική ενέργεια, βιοαέριο και βιομάζα. Από την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2009/28/ΕΚ, ο στόχος μέσα σε αυτή τη δεκαετία είναι να υπάρχει αντιστοιχία του 20% της τελικής κατανάλωσης σε ενέργεια. Μέχρι το 2030 με οδηγία 2018/2001/ΕΕ θα πρέπει να αυξηθεί η ενέργεια από ΑΠΕ σε 32% και να μειώσουμε κατά 80% τις εκπομπές αερίου θερμοκηπίου, σε σχέση με το 1990 και ως το 2030 όλα τα κράτη μέλη ΕΕ με ανακοίνωση στις 15-01-2011.
Όλες οι αγροκτηνοτροφικές δραστηριότητες λαμβάνουν χώρα με 35% ποσοστό με ανάλογες εκπομπές των αερίων θερμοκηπίων. Συνεπώς θα λέγαμε ότι η διαχείριση των γεωργοκτηνοτροφικών προϊόντων είναι επιτακτική ανάγκη ως προς την αξιοποίησή τους, αφού εξάλλου με την κομποστοποίηση στην χώρα μας διαχειριζόμαστε το 1-2% των στερεών αποβλήτων, έναντι του 18% μ.ο. των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στο σύνολο της Π.Ε.Βοιωτίας από στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για την μελέτη περίπτωσης, ο γεωργοκτηνοτροφικός τομέας είναι σε ποσοστό 34,75 % για την περιοχή.
Συμπερασματικά λοιπόν στην Π.Ε.Βοιωτίας έχουμε αναλογικά μεγάλους όγκους γεωργοκτηνοτροφικών αποβλήτων, που με μια λογική μέθοδο διαχείρισης και αξιοποίησης, με ειδικότερα τη μέθοδο κομποστοποίησης, θα δοθούν κίνητρα λόγω του οικονομικού ισοζυγίου κόστους – οφέλους ως προς την προεπεξεργασία των αποβλήτων της περιφέρειας. Αποτέλεσμα αυτού είναι η παράταση χρόνου ζωής των ΧΥΤΑ, η παραγωγή υγειονοποιημένου υλικού κατάλληλο για ανακύκλωση, με παράλληλα θετικό πρόσημα ως προς την κυκλική οικονομία και το περιβάλλον.
Εστιάζουμε λοιπόν για την περιγραφή της μεθόδου, σε περιοχή μελέτης στην Π.Ε.Βοιωτίας που στην παρούσα διπλωματική ο στόχος μας είναι να προσδιορίσουμε τις διαθέσιμες ποσότητες βιομάζας, προερχόμενες από γεωργικά πρωτογενή υπολείμματα (καλλιέργειες) και τα κτηνοτροφικά απόβλητα ως προς την τελική αξιοποίησή τους.
Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται μια απλή αναφορά στη βιομάζα ως πηγή αξιοποίησης των αποβλήτων.
Στο δεύτερο γίνεται αναφορά στα γεωργικά απόβλητα – υπολείμματα με την προέλευσή τους, τα χαρακτηριστικά τους και την διαχείρισή τους.
Στο τρίτο κεφάλαιο γίνεται αντίστοιχα αναφορά για τα κτηνοτροφικά απόβλητα με τα χαρακτηριστικά τους, τη διαχείρισή τους και την εφαρμογή τους στο έδαφος.
Στο τέταρτο κεφάλαιο προσδιορίζουμε τις επιπτώσεις των αγροκτηνοτροφικών αποβλήτων.
Στο πέμπτο κεφάλαιο περιγράφονται γενικά στοιχεία εδαφοβελτιωτικών εδάφους με τις εφαρμογές τους.
Στο έκτο κεφάλαιο γίνεται ανάλυση της μεθόδου της κομποστοποίησης ως διαδικασία με την σημασία της, όπου αποτελεί και αντικείμενο της διπλωματικής εργασίας.
Στο έβδομο κεφάλαιο αναφερόμαστε στο θεσμικό πλαίσιο που διέπει τα απόβλητα.
Στο όγδοο κεφάλαιο αναφερόμαστε σε υφιστάμενη κατάσταση ως περίπτωση μελέτης, για μονάδα αξιοποίησης αγροκτηνοτροφικών αποβλήτων μέσω λιπασματοποίησης και παραγωγή εδαφοβελτιωτικών, ως ζητούμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας.
Στο ένατο κεφάλαιο κάνουμε αναφορά στην συμβολή της αξιοποίησης των αποβλήτων στην κυκλική οικονομία.
Τέλος στο δέκατο κεφάλαιο κάνουμε αναφορά σε γενικά συμπεράσματα που προκύπτουν από την ανάλυση των προηγούμενων κεφαλαίων της παρούσας διπλωματικής εργασίας.
Climate change, with rising temperatures, has made clear environmental concerns at international level. As a result of this in recent years, special emphasis has been placed on the exploitation of Renewable Energy Sources (RES). RES are solar, wind, geothermal, hydraulic, tidal and wave energy, biogas and biomass. Since European Directive 2009/28/EC, the aim within this decade has been for the RES to reach 20% of the final energy consumption. By 2030 according to the Directive 2018/2001/EU, energy from RES should be increased to 32% and greenhouse gas emissions should be reduced by 80%, compared to 1990 and by 2030 by all EU Member States by communication on 15-01-2011.
All agri-food activities take place at a rate of 35% with similar greenhouse gas emissions. We would therefore say that the management of agri-food products is imperative in terms of their exploitation, since solid waste is managed through composting in our country by 1-2%, compared to the 18% which is the average percentage of composting solid wastes at a European Union level.
The region of.Viotia is characterized by intense activity in the agri-food sector (34,75 % according to ELSTAT).
In conclusion, in the region of Viotia, the agri-food wastes are produced at proportionally large volumes which could be managed preferably through the composting method and make an economic cost balance. This will lead to the extension of the life of the Landfills, the production of sanitary material suitable for recycling, while at the same time it is going to give positive signs in terms of the circular economy and the environment.
We therefore focus on describing the method of composting, in a study area in the region of Viotia. The goal of this dissertation is to determine the available quantities of biomass derived from agricultural primary residues (crops) and livestock waste in terms of their final exploitation.
The first chapter refers to the biomass as a source of raw material for waste exploitation.
The second refers to the agricultural waste – residues with their origin, characteristics and management.
The third chapter refers respectively to the livestock waste with its characteristics, its management and its application to the soil.
In chapter four we identify the impact of farm waste.
The fifth chapter describes the soil improvement elements with their applications.
The sixth chapter presents the composting method as a procedure with its importance, which is also the subject of diplomatic work.
In chapter seven we refer to the legislation framework concerning wastes..
In the eighth chapter we focus on an existing case study, which is a farm waste recovery plant applying composting and soil improvement production.
In the ninth chapter we refer to the contribution of waste recovery to the circular economy.
Finally, in chapter ten, we refer to the general conclusions arising from the analysis of the previous chapters of this dissertation.