Τις τελευταίες δεκαετίες η χρήση της τηλεπισκόπησης ως μεθόδου για την αξιολόγηση της ποιότητας του νερού αποτελεί ένα ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο καθώς έχει καταδείξει ισχυρές δυνατότητες παρακολούθησης και ελέγχου, ξεπερνώντας πολλά από τα προβλήματα των επιτόπιων αναλύσεων, οι οποίες αν και είναι ακριβείς, είναι αδύνατο να χρησιμοποιηθούν σε μεγάλες υδάτινες μάζες. Πολλοί ερευνητές εκμεταλλεύονται τις ορατές και σχεδόν υπέρυθρες ζώνες του ηλιακού φάσματος για να αποκτήσουν ισχυρούς συσχετισμούς μεταξύ μιας ανακλώμενης επιφάνειας νερού και διαφόρων φυσικών και βιογεωχημικών συστατικών. Η τηλεπισκόπηση παρέχει μια συνοπτική εικόνα ολόκληρης της επιφάνειας που εξετάζεται, επιτρέποντας τη συγχρονισμένη προβολή της ποιότητας του νερού σε μια ομάδα χωροχρόνων. Τα οπτικά ενεργά συστατικά του νερού που αλληλεπιδρούν με το φως και αλλάζουν το ενεργειακό φάσμα της ανακλώμενης ηλιακής ακτινοβολίας από υδατικά σώματα μπορούν να μετρηθούν με τη χρήση τηλεπισκόπησης. Οι τεχνικές τηλεπισκόπησης και GIS σε συνδυασμό με την παραδοσιακή επιτόπια δειγματοληψία είναι τα πιο αποτελεσματικά, οικονομικά και πιο αξιόπιστα εργαλεία για την παρακολούθηση των παραμέτρων ποιότητας νερού σε διάφορα υδατικά σώματα όπως λίμνες, ποτάμια, υπόγεια ύδατα κ.λπ.. Από τη διαθέσιμη διεθνή βιβλιογραφία προκύπτει ότι διάφοροι διαστημικοί και αερομεταφερόμενοι αισθητήρες μπορούν να μετρήσουν τις παραμέτρους ποιότητας του νερού με αξιόπιστη ακρίβεια. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η παρουσίαση και ανάλυση της διεθνούς βιβλιογραφίας που σχετίζεται με την τεχνολογία της τηλεπισκόπησης και με τη χρήση και συμβολή της στη προστασία του περιβάλλοντος και ειδικότερα στην εξασφάλιση της ποιότητας των υδατικών επιφανειών.
In recent decades, the use of remote sensing as a method for assessing water quality has been a particularly useful tool as it has demonstrated powerful monitoring and control capabilities, overcoming many of the problems of field analysis, which although accurate, are impossible to use. in large bodies of water. Many researchers exploit the visible and near-infrared bands of the solar spectrum to obtain strong correlations between a reflected water surface and various natural and biogeochemical components. Remote sensing provides a concise view of the entire surface being examined, allowing synchronous projection of water quality to a group of spacetime. Optically active water components that interact with light and change the energy spectrum of reflected solar radiation from water bodies can be measured using remote sensing. Remote sensing and GIS techniques in combination with traditional field sampling are the most effective, economical and most reliable tools for monitoring water quality parameters in various bodies of water such as lakes, rivers, groundwater, etc. From the available international literature It appears that various space and airborne sensors can measure water quality parameters with reliable accuracy. The purpose of this paper is to present and analyze the international literature related to remote sensing technology and its use and contribution to environmental protection and quality assurance of water surfaces.
ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΤΩΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΩΝ ΥΔΑΤΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΤΗΛΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗΣ. Περιγραφή: 147207_ΚΕΡΟΓΛΟΥ_ΧΡΥΣΗ_.pdf (pdf)
Book Reader Άδεια: Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές Πληροφορίες: "Κυρίως σώμα Διπλωματικής" Μέγεθος: 1.5 MB
ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΤΩΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΩΝ ΥΔΑΤΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΤΗΛΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗΣ. - Identifier: 143125
Internal display of the 143125 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)