ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΕΙΚΟΝΩΝ
Εικόνα 1: Διάταξη ενός Τυπικού Σύγχρονου Ελαιοτριβείου
Εικόνα 2: Παραδοσιακό ελαιοτριβείο παλαιού τύπου
Εικόνα 3: Κλασσικό ελαιοτριβείο «σύγχρονου» τύπου
Εικόνα 4: Διάγραμμα ροής παραδοσιακού ελαιοτριβείου
Εικόνα 5: Φυγοκεντρικού τύπου ελαιοτριβείου (3Φ ή 2Φ) (Αναπροσαρμογή από (Γεωργίου, 2020)
Εικόνα 6: Διάταξη παραγωγής ελαιόλαδου με επεξεργασία με υπερήχους και χρήση εναλλάκτη θερμότητας (αναπροσαρμογή από (Φραντζολάς, 2020))
Εικόνα 7: Αριθμός Ελαιοτριβείων ανά Τύπο Επεξεργασίας στην Ισπανία (αναπροσαρμογή από (Universidade de Évora, 2013))
Εικόνα 8: Απόβλητα & παραπροϊόντα επεξεργασίας ελαιόκαρπου (αναπροσαρμογή από (Rosello-Soto, et al., 2015)
Εικόνα 9: Διάγραμμα Ροής των Βασικών Συστημάτων Επεξεργασίας (Αναπροσαρμογή από (Καλογεράκου, 2009) & (Μισύρη, 2019))
Εικόνα 10: Ευρωπαϊκή Νομοθεσία για τα Απόβλητα (Αναπροσαρμογή από (Fostinone et al., 2015))
Εικόνα 11: Ευρωπαϊκό Κανονιστικό Πλαίσιο για τα Απόβλητα (Αναπροσαρμογή από (Fostinone et al., 2015))
Εικόνα 12: Ευρωπαϊκή Νομοθεσία για το Νερό (Αναπροσαρμογή από (Fostinone et al., 2015))
Εικόνα 13: Η Επαναχρησιμοποίηση των ΥΑΕ στο Πλαίσιο μιας Βιώσιμης Γεωργίας (Αναπροσαρμογή από (Koutsos et al., 2017))
Εικόνα 14: Κατηγοριοποίησης Των Βέλτιστων Διαθέσιμων Τεχνικών Επαναχρησιμοποίησης ΥΑΕ σε Τρεις Βασικές Κατηγορίες Με Γνώμονα τη Στόχευσή τους. (Αναπροσαρμογή από (Koutsos et al., 2017))
Εικόνα 15: Αναερόβιος Χωνευτής Διάταξης Διάθεσης ΥΑΕ σε ΧΥΤΑ
Εικόνα 16: Σχηματική Αναπαράσταση Μεθόδων Διάθεσης ΥΑΕ σε ΧΥΤΑ (Αναπροσαρμογή από (Διαμαντής, 2016))
Εικόνα 17: Διάταξη Εγκατάστασης Επεξεργασίας ΥΑΕ σε ΧΥΤΑ (Αναπροσαρμογή από (Διαμαντής, 2016))
Εικόνα 18: Κεντρική Μονάδα Διαχείρισης-Επεξεργασίας ΥΑΕ (Αναπροσαρμογή από (Φωτεινόπουλος & Νταράκας, 2018))
Εικόνα 19: Διάταξη Συστήματος Επεξεργασίας ΥΑΕ με Φυσική Καθίζηση (Αναπροσαρμογή από (ΣΥΒΙΛΛΑ ΕΠΕ, 2007))
Εικόνα 20: Διάταξη Συστήματος Αquatec OLIVIA (Αναπροσαρμογή από [36])
Εικόνα 21: Διοικητική Διαίρεση Νομού Λακωνίας
Εικόνα 22: Μέση Παραγωγή ανά Ελαιοτριβείο ανά Περιφέρεια (σε τόνους) για τη Περίοδο 2009-2010 (Αναπροσαρμογή από (Κωνσταντίνου, 2014))
Εικόνα 23: Παράδειγμα Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Κατσίγαρου στον Ευρώτα
Εικόνα 24: Διάταξη Συστήματος Υπεδάφιας Διάθεσης στο Ελαιοτριβείο Κοκόλης (Αναπροσαρμογή από (Γεωργακαράκος, 2013))
Εικόνα 25: Διάταξη Συστήματος Απόσμησης με Ηλεκτρολυτική Οξείδωση (Αναπροσαρμογή από (Γεωργακαράκος, 2013))
Εικόνα 26: Στάδια Διαχείρισης των Αποβλήτων στο Ελαιοτριβείο ΤΖΙΝΑΚΟΣ (Αναπροσαρμογή από (Γεωργακαράκος, 2013)
Εικόνα 27: Διάταξη Συστήματος Επεξεργασίας Ε.Η.Ο. (Αναπροσαρμογή από (ΣΥΒΙΛΛΑ ΕΠΕ, 2007))
Εικόνα 28: Ισοζύγιο Μάζας Εισροών & Εκροών υπό Μελέτη Ελαιοτριβείου
Εικόνα 29: Διασπορά Αγροτοβιομηχανικών Μονάδων στο Δήμο Σπάρτης
Εικόνα 30: Διασπορά Αγροτοβιομηχανικών Μονάδων στο Δήμο Ανατ. Μάνης
Εικόνα 31: Αγροτοβιομηχανικών Μονάδων στο Δήμο Ευρώτα
Εικόνα 32: Αγροτοβιομηχανικών Μονάδων στο Δήμο Μονεμβασίας
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΠΙΝΑΚΩΝ
Πίνακας 1: Παγκόσμια Εκτιμώμενη Παραγωγή Ελαιολάδου, 2020-2021
Πίνακας 2: Παγκόσμια Ετήσια Παραγωγή Ελαιολάδου, 2010/11-2019/20
Πίνακας 3: Έκταση Ελαιώνων Ελαιοποίησης - 2016
Πίνακας 4: Παραγωγή Ελιών Ελαιοποίησης - 2018
Πίνακας 5: Παραγωγή Ελιών Ελαιοποίησης στις Βασικές Παραγωγικές Περιφερειακές Ενότητες το Διάστημα 2011-2018
Πίνακας 6: Παραγωγή Ελαιόλαδου στις Βασικές Παραγωγικές Περιφερειακές Ενότητες το Διάστημα 2011-2018
Πίνακας 7: Οικονομικοί Λογαριασμοί Γεωργίας Ελαιόλαδου το Διάστημα 2011-2018
Πίνακας 8: Αριθμός Ελαιοτριβείων - Περίοδοι 1998/99, 2002/3 & 2005/6
Πίνακας 9: Τύπος Ελαιοτριβείων - Περίοδος 2005/6
Πίνακας 10: Μέση Παραγωγή Ελαιόλαδου/Ελαιοτριβείο - Περίοδοι 1998/99, 2002/3 & 2005/6
Πίνακας 11: Μέσος όρος Παραγωγής Ελαιόλαδου/Ελαιοτριβείο στους Βασικούς Παραγωγικούς Νομούς – Περίοδος 2002/3
Πίνακας 12: Νομικό Καθεστώς Ελαιοτριβείων - Περίοδος 2005/6
Πίνακας 13: Ορολογία Αποβλήτων Ελαιοτριβείων
Πίνακας 14: Ετήσια Παραγωγή Υγρών & Στερεών Αποβλήτων Ελαιοτριβείων
Πίνακας 15: Εκτιμώμενη Παραγωγή ΥΑΕ για το Σύνολο της Χώρας & τις Βασικές Παραγωγικές Περιφερειακές Ενότητες το 2018
Πίνακας 16: Ποσοστό (%) Παραγόμενων ΥΑΕ ανά Στάδιο της Επεξεργασίας
Πίνακας 17: Φυσικοχημικά Χαρακτηριστικά ΥΑΕ
Πίνακας 18: Παροχή Αποβλήτων Συναρτήσει του Τύπου του Ελαιοτριβείου
Πίνακας 19: Σύγκριση Βασικών Χαρακτηριστικών Συναρτήσει του Διαθέσιμου Συστήματος Επεξεργασίας
Πίνακας 20: Σύσταση Στερεών Αποβλήτων Επεξεργασίας Ελαιόκαρπου
Πίνακας 21: Βασικοί Αποδέκτες Απόρριψης των ΥΑΕ
Πίνακας 22: Χαρακτηριστικά Αποβλήτων για Διάθεση σε Εξατμισοδεξαμενές στη Κύπρο
Πίνακας 23: Τιμές Αποβλήτων όπως ορίζονται με Βάση το ΦΕΚ 651/Δ/2012 για το Νομό Λέσβου
Πίνακας 24: Βέλτιστες Τεχνικές Επεξεργασίας ΥΑΕ
Πίνακας 25: Βέλτιστες Τεχνικές Εφαρμογής ΥΑΕ
Πίνακας 26: Βέλτιστες Τεχνικές Διαχείρισης ΥΑΕ
Πίνακας 27: Σύσταση Προϊόντων & Παραπροϊόντων Επεξεργασίας Πορτοκαλιών για Χυμοποίηση
Πίνακας 28: Σύγκριση Απόδοσης σε Βιοαέριο και Μεθάνιο Συναρτήσει του Υποστρώματος
Πίνακας 29: Εποχικότητα Παραγωγής Αγροτοκτηνοτροφικών Αποβλήτων
Πίνακας 30: Δυναμική Παραγωγής Βιοαερίου από ΥΑΕ Συγκεκριμένων Ελαιοτριβείων για Θέρμανση Θερμοκηπίων (Αναπροσαρμογή από (ΣΥΒΙΛΛΑ ΕΠΕ, 2007))
Πίνακας 31: Συνολικές Εκμεταλλεύσεις και Εκτάσεις με Ελαιώνες στο Νομό Λακωνίας το Διάστημα 1999-2016
Πίνακας 32: Παραγωγή Ελιών στο Νομό Λακωνίας το Χρονικό Διάστημα 2011 -2018
Πίνακας 33: Παραγωγή Ελαιόλαδου στο Νομό Λακωνίας το Χρονικό Διάστημα 2011 -2018
Πίνακας 34: Διάρθρωση Εκμεταλλεύσεων-Ελαιώνων στο Νομό με Βάση τον Αριθμό των Ελαιόδεντρων για την ελαιοκομική περίοδο 2002-2003
Πίνακας 35: Διάρθρωση Παραγωγής Ελαιόλαδου στο Νομό για την ελαιοκομική περίοδο 2002-2003
Πίνακας 36: Παραγωγή Ελαιόλαδου Περιφερειακές Ενότητες Λακωνίας & Μεσσηνίας το Διάστημα 2011-2018
Πίνακας 37: Θεωρηθέντες Οικονομικοί Λογαριασμοί για το Κλάδο του Ελαιόλαδου στη Π.Ε. Λακωνίας το Χρονικό Διάστημα 2011 -2018
Πίνακας 38: Κατάταξη Ελαιοτριβείων κατά το Πίνακα 1: Ομάδα 9η – Βιομηχανικές δραστηριότητες και συναφείς εγκαταστάσεις (Αναπροσαρμογή από Υ.Α. ΔΙΠΑ/οικ. 37674/2016 (ΦΕΚ 2471/Β` 10.8.2016)
Πίνακας 39: Ελαιοτριβεία στο Νομό Λακωνίας ανά Δήμο την Ελαιοκομική Περίοδο 2003-2004
Πίνακας 40: Αριθμός & Τύπος Ελαιοτριβείων στο Νομό Λακωνίας ανά Δήμο την Ελαιοκομική Περίοδο 2003-2004
Πίνακας 41: Ελαιοτριβεία στο Νομό Λακωνίας ανά Δήμο την Ελαιοκομική Περίοδο 2020-2021
Πίνακας 42: Αριθμός Ελαιοτριβείων & Μέση Ετήσια Παραγωγή Ελαιόλαδου στους Δήμους του Νομού Λακωνίας
Πίνακας 43: Ποσόστωση Μέσης Ετήσιας Παραγωγής Ελαιόλαδου ανά Μήνα
Πίνακας 44: Σύγκριση Τριφασικού & Διφασικού Ελαιοτριβείου όσον αφορά τη Παραγόμενη Ελαιοπυρήνα και τα Αναμενόμενα Κέρδη από τη Πώληση
Πίνακας 45: Χαρακτηριστικά Υγρών Αποβλήτων Ελαιοτριβείου ΦΑΦΛΙΑ
Πίνακας 46: Αριθμός Βασικών Ειδών Εκτρεφόμενων Ζώων για το Νομό Λακωνίας το Έτος 2016
Πίνακας 47: Αριθμός Νομικών Μονάδων, Απασχολούμενων & Κύκλος Εργασιών ανά Βασικό Αγροτοκτηνοτροφικό Κλάδο για το Νομό Λακωνίας το Έτος 2016
Πίνακας 48: Αγροτοκτηνοτροφικές Μονάδες (πλην των Ελαιοτριβείων) στο Νομό Λακωνίας
Πίνακας 49: Καλλιεργούμενες Εκτάσεις και Διαθέσιμο Γεωργικό Υπόλειμμα ανά Είδος Καλλιέργειας στο Νομό Λακωνίας για το Έτος 2016
Πίνακας 50: Χαρακτηριστικά Γεωργικών Αποβλήτων Νομού Λακωνίας για Παραγωγή Βιοαερίου
Πίνακας 51: Ποσοτικά & Ποιοτικά Χαρακτηριστικά Κτηνοτροφικών Αποβλήτων – Ανά Ζώο
Πίνακας 52: Ποσοτικά & Ποιοτικά Χαρακτηριστικά Κτηνοτροφικών Αποβλήτων - Συνολικά
Πίνακας 53: Εγκατεστημένη Ισχύς Μηχανολογικού Εξοπλισμού Ελαιοτριβείου
Πίνακας 54: Πλεονεκτήματα & Μειονεκτήματα Μεθόδων Διαχείρισης ΥΑΕ
Πίνακας 55: Περίοδος Παραγωγής Αγροτοβιομηχανικών Αποβλήτων στο Νομό Λακωνίας
Πίνακας 56: Παραγωγή Βιοαερίου από Αγροτοβιομηχανικά Απόβλητα ανά Mήνα για το υπό Μελέτη Ελαιοτριβείο
Πίνακας 57: Παραγόμενη Ηλεκτρική & Θερμική Ενέργεια από Βιοαέριο για το υπό Μελέτη Ελαιοτριβείο ανά Μήνα
Πίνακας 58: Χρηματοοικονομικά Μεγέθη Μονάδας Επεξεργασίας ΥΑΕ σε ΧΥΤΑ
Ένα από τα μείζονα ζητήματα τόσο σε επίπεδο χώρας όσο και σε διεθνές, είναι η διαχείριση των υγρών αποβλήτων που παράγονται κατά τις διαδικασίες επεξεργασίας του ελαιόκαρπου, τα οποία σε επίπεδο έτους μπορεί να ξεπεράσουν τα 30 εκατ. m3. Το γεγονός ότι η ανεξέλεγκτη διάθεσή τους στον οποιοδήποτε αποδέκτη κρύβει αρνητικές επιπτώσεις, καθώς και ότι παράλληλα χάνεται μια σημαντική πηγή εισοδήματος (από την εκμετάλλευσή τους και την ανάκτηση χρήσιμων υλικών), έχει οδηγήσει την επιστημονική κοινότητα αλλά και τους οικονομικά εμπλεκόμενους στο κλάδο του ελαιόλαδου, να αναζητήσουν βέλτιστες τεχνικές διαχείρισης – επεξεργασίας-πρόσδοσης αξίας.
Σε αυτά τα πλαίσια κινείται και η παρούσα διπλωματική εργασία η οποία χωρίζεται σε δύο διακριτά μέρη. Στο πρώτο μέρος γίνεται αρχικά μια γενική ανάλυση που αφορά το κλάδο του ελαιόλαδου (ποιοτικά και ποσοτικά μεγέθη) σε διεθνές και εθνικό επίπεδο καθώς και των εφαρμόσιμων τεχνικών επεξεργασίας του καρπού της ελιάς. Από την ανάλυση, προκύπτει πώς η παγκόσμια παραγωγή ξεπερνάει τα 33 εκατ. τόνους ελαιόλαδο το χρόνο με τζίρο μεγαλύτερο των 13 δις. € ενώ αντίστοιχα για τη περίπτωση της Ελλάδος τα ίδια νούμερα ανέρχονται σε 270 χιλ. τόνους & 1 δις €. Μέσω της καταγραφή του υφιστάμενου πλαισίου κανόνων διαχείρισης των ΥΑΕ ανά χώρα καθώς και των πιθανών κινήτρων-χρηματοδοτικών εργαλείων για ενεργοποίηση της αγοράς στο δρόμο της αειφόρου διαχείρισης των αποβλήτων, διαφαίνεται πώς υπάρχει μια γενικότερη στροφή είτε ως προς την αξιοποίηση των ΥΑΕ για τη λίπανση και την άρδευση των καλλιεργειών είτε προς τη μετάβαση από τριφασικού τύπου ελαιοτριβεία σε διφασικά (περίπτωση Ισπανίας). Έμφαση δίνεται επίσης στην ανάλυση της στόχευσης που έχουν οι προτεινόμενες από την επιστημονική κοινότητα και την αγορά λύσεις (τρίπτυχο επεξεργασία, εφαρμογή & διαχείριση) καθώς και οι προοπτικές που ανοίγονται για συν διαχείριση με απόβλητα από άλλες πηγές (διάφορα αγροτοκτηνοτροφικά και αστικά απόβλητα – διάθεση σε ΧΥΤΑ υπό προϋποθέσεις). Τέλος, το πρώτο μέρος κλείνει με μία παράθεση εφαρμογών εμπορικής κλίμακας τόσο σε διεθνές επίπεδο όσο και στην Ελλάδα. Το δεύτερο μέρος εστιάζει στη παρουσίαση της κατάστασης του κλάδου του ελαιόλαδου στο Νομό Λακωνίας σε βάθος δεκαπενταετίας, με αναφορά στο μέγεθος της ετήσιας παραγωγής (≈ 25 χιλ. τόνοι), τα οικονομικά μεγέθη (μέσος όρος περιόδου 2015-2018 περί τα 80 εκατ. €) και τη διάρθρωση όσον αφορά τον αριθμό, το τύπο και το μέγεθος των ελαιοτριβείων συνολικά αλλά και σε επίπεδο Δήμων. Όσον αφορά δε τη διαχείριση των υγρών αποβλήτων που παράγονται από τα ελαιοτριβεία, προκύπτει πώς τη δεδομένη στιγμή η πλειοψηφία των ελαιοτριβείων, έχει στραφεί στο διφασικό σύστημα επεξεργασίας μετακυλίοντας το πρόβλημα στα πυρηνελαιουργεία, ενώ από τα λίγα εναπομείναντα τριφασικά μετρημένες είναι οι περιπτώσεις αυτών που εφαρμόζουν πρακτικές διαχείρισης ενώ τα υπόλοιπα συνεχίζουν να επιβαρύνουν τους κατά τόπους διαθέσιμους αποδέκτες. Από την ανάλυση που γίνεται για συγκεκριμένο ελαιοτριβείο, προκύπτει πώς είναι αρκετά βιώσιμη η περίπτωση της κοινής διαχείρισης με τα απόβλητα από μία ομάδα κοντινών ελαιοτριβείων (4 μονάδες με ετήσια αθροιστική παραγωγή ΥΑΕ ≈ 10 χιλ. m3/έτος) με σκοπό την αποθήκευση και τη μετέπειτα χρήση για άρδευση και λίπανση. Μια δεύτερη λύση που προτείνεται είναι δημιουργία μονάδας παραγωγής βιοαερίου (δυναμικότητας 500 KW & κόστος επένδυσης 2,5 εκατ. €) ή οποία θα τροφοδοτείται τόσο από το ελαιοτριβείο όσο και από κοντινές αγροτοβιομηχανικές μονάδες (κτηνοτροφικές, τυροκομία, οινοποιεία και χυμοποιεία). Μία τρίτη εναλλακτική αφορά τη διάθεση των παραγόμενων υγρών αποβλήτων σε υπό σχεδίαση ΧΥΤΑ, λύση η οποία φυσικά προϋποθέτει τροποποίηση του υφιστάμενου Νομοθετικού πλαισίου. Σε επίπεδο Δήμων πάλι, με βάση τη γεωγραφική διασπορά των ελαιοτριβείων αλλά και των πιθανών μονάδων συν διαχείρισης προτείνονται ανά περίπτωση 5 βασικά σενάρια που αφορούν τα ΥΑΕ τα οποία είναι: 1) Η χρήση για παραγωγή βιοαερίου, 2) Η επεξεργασία-διάθεση σε ΧΥΤΑ, 3) Η αποθήκευση & χρήση για υδρολίπανση, 4) Η υπεδάφια διάθεση με προστασία υδροφορέα & φυτοεξυγίανση, 5) Αποθήκευση σε κλειστές δεξαμενές-βόθρους.
Το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει για το σύνολο του Νομού Λακωνίας, είναι πώς ενώ υπάρχουν οι προϋποθέσεις και η δυναμική για βιώσιμη αξιοποίηση των ΥΑΕ, η έλλειψη επαρκούς ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης όλων των εμπλεκόμενων φορέων έχει οδηγήσει σε μια στασιμότητα και την υιοθέτηση είτε ενδιάμεσων λύσεων (μετατροπή σε διφασικά) είτε πρακτικών που δεν ενδείκνυνται ως προς τη προστασία του περιβάλλοντος (ανεξέλεγκτη διάθεση χωρίς πρόνοια για οποιαδήποτε επεξεργασία).
One of the major issues both nationally and internationally is the management of liquid waste generated during the processing of olives, which at a yearly level can exceed 30 million m3. The fact that their uncontrolled disposal to any recipient has negative consequences, as well as the fact that at the same time a significant source of income is lost (from their exploitation and recovery of useful materials), has led the scientific community and those financially involved in the olive oil industry, to look for optimal management-treatment-valorization techniques.
In this context moves the present Postgraduate Diploma thesis, which is divided into two distinct main parts. In the first part, a general analysis is made regarding the olive oil sector (qualitative and quantitative quantities), at international and national level as well as the applicable processing techniques of the olive fruit. The analysis shows that world production exceeds 33 million tons of olive oil per year with a turnover of more than 13 billion € while respectively for the case of Greece the same figures amount to 270 thousand tons & 1 billion €. Through the recording of the existing OMW framework (management rules-legislation-guidelines) per country as well as possible incentives-financial tools for market activation in the way of sustainable waste management, it seems that there is a more general shift either in the utilization of the OMW for the fertilization and irrigation of the crops or in the transition from three-phase type mills to two-phase (like the case of Spain). Emphasis is also placed on the analysis of the targeting of the solutions proposed by the scientific community and the market (triptych processing, implementation & management), as well as the prospects that are open up for co-management with waste from other sources (various livestock and municipal waste - disposal in landfills under certain conditions). Finally, the first part closes with a list of commercial-scale applications both internationally and in Greece.
The second part focuses on the presentation of the situation of the olive oil sector in the Prefecture of Laconia over a period of fifteen years, with reference to the size of annual production (≈ 25 thousand tons), economic figures (average period 2015-2018 around 80 million €) and the structure in terms of number, type and size of olive mills as a whole but also at the level of Municipalities. As for as it concerns the management of liquid waste produced by the mills, it appears that at the moment the majority of mills, has turned to the two-phase treatment system passing the problem to the oil mills, while of the few remaining three-phase measured are the cases of those who apply any short of treatment practices while the rest continue to burden locally available recipients. From the analysis made for a specific olive mill, it appears that it appears that it is quite sustainable the case of joint management with the waste from a group of nearby mills (4 units with an annual cumulative production of OMW ≈ 10 thousand m3 / year) for the purpose of storage and subsequent use for irrigation and fertilization. A second proposed solution is the creation of a biogas plant (capacity 500 KW & investment cost € 2.5 million) or which will be supplied by both the mill and nearby agro-industrial units (livestock, cheese, wineries and juicers). A third alternative concerns the disposal of the generated liquid waste at a landfill under design, a solution which of course presupposes a modification of the existing Legislative framework. At the level of Municipalities again, based on the geographical dispersion of the olive mills but also of the possible units of co-management, 5 basic scenarios are proposed per case that concern the OMW which are: 1) The use for biogas production, 2) The treatment-disposal in landfills, 3) The storage & use for hydro-lubrication, 4) The subsoil disposal with aquifer protection & phytosanitary, 5) Storage in closed tanks-pits.
The main conclusion that emerges for the whole of the Prefecture of Laconia, is that while there are conditions and dynamics for sustainable use of OMW, the lack of adequate information and awareness of all stakeholders has led to a stagnation and the adoption of either intermediate solutions (two-phase conversion) or unsuitable practices in terms of protection of the environment (uncontrolled disposal without provision for any treatment of OMW).
ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ & ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΥΓΡΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΕΛΑΙΟΤΡΙΒΕΙΩΝ - ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΣ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΛΑΚΩΝΙΑΣ