Παγκόσμια πρόκληση στις παραγωγικές διαδικασίες αποτελεί η τελική διαχείριση των παραγόμενων αποβλήτων, η οποία πρέπει να είναι αποτελεσματική και οικονομικά βιώσιμη. Στην παραγωγή αλουμινίου με την εισαγωγή της ανακύκλωσης τα πρώιμα χρόνια, η βιώσιμη ανάπτυξη εδραιώθηκε και αποτέλεσε παράδειγμα για πολλούς άλλους τομείς. Η αξιοποίηση των τελικών αποβλήτων έχει εξελιχθεί σε ακραίο βαθμό. Ένα κλάσμα τον τελικών αποβλήτων είναι η αλατώδης σκωρία από το δευτερογενές αλουμίνιο. Αποτελεί την τελική απόρριψη από τη διαδικασία τήξης σκωρίας. Η σύνθεση της εξαρτάται από τη τηγμένη μαύρη σκωρία, αλλά περιέχει 3 έως 5% αλουμίνιο, 15 έως 30% Al2O3, 30 έως 55% NaCl και 15 έως 30% KCl, και ανάλογα με τον τύπο απορριμμάτων μπορεί να περιέχει καρβίδια (Al4C3), νιτρίδια (AlN), σουλφίδια (Al2S3), φωσφίδια (AlN), σπινέλιο (MgAl2O4) καθώς και ορισμένα περιεχόμενα ιχνοστοιχεία. Αποτελεί έτσι ένα εν δυνάμει «ζωντανό οργανισμό» του οποίου οι τελικές ιδιότητες ως προς την ποσότητα και τα περιεχόμενα συστατικά, εξαρτώνται από όλο τα φάσμα παραγωγής αλουμινίου, από την πρωτογενή παραγωγή, τις μεθόδους και τα προϊόντα της, μέχρι την ανακύκλωση και τον τρόπο με το οποίο επεξεργάζονται τα προς ανακύκλωση προϊόντα. Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε ότι μια γραμμή επεξεργασίας σκράπ η οποία περιλαμβάνει πολλές διαδικασίες όπως διαλογή, τεμαχισμό, ξήρανση, αφαίρεση επιστρώσεων, δείχνει οικονομικά βεβαρυμμένη, εν τούτοις αποδίδει τελικό προϊόν καλύτερης ποιότητας, άρα και οικονομικά πλεονεκτικό, παράγει μικρότερες ποσότητες σκωρίας εξοικονομώντας πόρους για την εγκατάσταση, αλλά πολύ περισσότερο δίνοντας λύση στην τελική διάθεση της αλατώδους σκωρίας, η οποία στα περισσότερα κράτη απαγορεύεται να διατεθεί σε εδαφικούς αποδέκτες καθώς, λόγω των ιδιοτήτων της, έχει ενταχθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση στον κατάλογο με τα επικίνδυνα απόβλητα. Ο χαρακτήρας της αυτός οδήγησε την επιστημονική κοινότητα στης εύρεση μεθόδων επεξεργασίας με διπλό σκοπό την άρση της επικινδυνότητας με την ανάκτηση χρήσιμων υλικών αλλά και την χρήση του τελικού υπολείμματος. Στις περισσότερες από αυτές τις μεθόδους η αλατώδης σκωρία επεξεργάζεται με έκπλυση του υλικού με σκοπό την απομάκρυνση κυρίως των επικίνδυνων χλωριδίων τα οποία αργότερα ανακτώνται με την μορφή αλάτων από υδατικό διάλυμα. Στο περιεχόμενο της πειραματικής διαδικασίας της εργασίας αυτής, λαμβάνουν χώρα δοκιμές έκπλυσης με σκοπό την λεπτομερή χημική, ορυκτολογική και μικροσκοπική ανάλυση του στερεού υπολείμματος για την ποσοτική διαπίστωση της έκπλυσης συστατικών, με σκοπό να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα για την τελική σύσταση και μορφή του τελικού υπολείμματος, γεγονός που αποτελεί χρήσιμη γνώση για την διαχείριση ενός τέτοιου αποβλήτου.
A global challenge in production processes is the final management of the generated waste, which must be efficient and economically viable. In aluminum production with the introduction of recycling in the early years, sustainable development was consolidated and set an example for many other sectors. The utilization of final waste has evolved to an extreme degree. A fraction of the final waste is the saline slag from the secondary aluminum. It is the final rejection of the slag melting process. Its composition depends on the molten black slag, but contains 3 to 5% aluminum, 15 to 30% Al2O3, 30 to 55% NaCl and 15 to 30% KCl, and depending on the type of waste may contain carbides (Al4C3), nitrides (AlN), sulfides (Al2S3), phosphides (AlN), spinel (MgAl2O4) as well as certain trace elements. It is thus a potential "living organism" whose final properties in terms of quantity and content of components, depend on the whole range of aluminum production, from its primary production, methods and products, to recycling and how the products to be recycled are processed. Indicatively we can mention that a scrap treatment line which includes many processes such as sorting, shredding, drying, removing coatings, looks economically burdened, however yields a final product of better quality, therefore economically advantageous, produces smaller quantities of slag saving resources for installation , but much more giving a solution to the final disposal of saline slag, which in most countries is prohibited to be disposed of to territorial recipients as, due to its properties, it has been included by the European Union in the list of hazardous waste. This character led the scientific community to find treatment methods with the dual purpose of removing the hazard by recovering useful materials and the use of the final residue. In most of these methods the saline slag is treated by rinsing the material in order to remove mainly the dangerous chlorides which are later recovered in the form of salts from aqueous solution. In the content of the experimental process of this work, leaching tests take place for the purpose of detailed chemical, mineralogical and microscopic analysis of the solid residue to quantify the leaching of components, in order to draw useful conclusions about the final composition and form of the final residue. which is useful knowledge for the management of such waste.
Αλατώδεις σκωρίες δευτερογενούς παραγωγής αλουμινίου. Χαρακτηρισμός, επεξεργασία και αξιοποίηση