ΒΙΩΣΙΜΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΕΛΑΙΟΤΡΙΒΕΙΟΥ

Βιώσιμες πρακτικές για την ορθή διαχείριση και επαναχρησιμοποίηση αποβλήτων ελαιοτριβείου. (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
  3. Διαχείριση Αποβλήτων (ΔΙΑ)
  4. 14 Σεπτεμβρίου 2019 [2019-09-14]
  5. Ελληνικά
  6. 102
  7. ΔΟΥΝΑΒΗΣ, ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
  8. ΔΟΥΝΑΒΗΣ, ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ | ΚΟΥΓΚΟΛΟΣ, ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
  9. Στερεά απόβλητα ελαιοτριβείου | Υγρά απόβλητα ελαιοτριβείου | αξιοποίηση αποβλήτων ελαιοτριβείου
  10. 9
  11. 117
  12. Περιέχει: 11 πίνακες και 12 εικόνες.
    • Στις μεσογειακές χώρες καλλιεργείται το 98% της παγκόσμιας καλλιέργειας ελαιόδεντρων. Σε αυτές τις χώρες και ιδιαιτέρως στην ύπαιθρο, την χρονική περίοδο Νοεμβρίου - Μαρτίου παράγονται πολύ μεγάλες ποσότητες αποβλήτων από τα ελαιουργεία, οι οποίες αποτελούν σοβαρή απειλή για το περιβάλλον και δεν πρέπει να αποτίθενται ανεπεξέργαστα και χωρίς έλεγχο σε κανέναν φυσικό αποδέκτη. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να παρουσιάσει βιώσιμες πρακτικές επεξεργασίας και διάθεσης των αποβλήτων για την ασφαλή διαχείριση τους καθώς και τάσεις και προοπτικές στον τομέα αυτό. Θα εξεταστούν τα χαρακτηριστικά των αποβλήτων ως προς τις διαφορετικές τεχνικές εξαγωγής του ελαιόλαδου και οι εναλλακτικές λύσεις επεξεργασίας, σε σχέση με την οικονομική σκοπιμότητα και τις προκλήσεις των υφιστάμενων πρακτικών διάθεσης στις χώρες ελαιοπαραγωγής. Επιπλέον, εφίσταται η προσοχή στις σύγχρονες τεχνικές διαχείρισης αποβλήτων και επαναχρησιμοποίησης και γίνεται αναφορά σε έρευνες σχετικά με τις περιβαλλοντικά αποδεκτές, οικονομικά εφικτές και πρακτικά εφαρμόσιμες μεθόδους διάθεσης αποβλήτων ελαιοτριβείων και την συμμόρφωση τους με τους περιβαλλοντικούς κανονισμούς. Τα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη της παραγωγής ελαιόλαδου και της ορθής διαχείρισης των αποβλήτων είναι πολύ σημαντικά και οι στόχοι, τόσο στον τομέα της παράγωγης του ελαιόλαδου όσο και στον τομέα διαχείρισης των παραγόμενων αποβλήτων, θα πρέπει να επιτευχθούν ταυτόχρονα. Το στοιχείο καινοτομίας έγκειται στην ανάλυση και σύγκριση των υφιστάμενων τεχνολογιών επεξεργασίας των αποβλήτων ελαιοτριβείου, ανάλογα με τα φυσικοχημικά χαρακτηριστικά των αποβλήτων και την περιοχή στην οποία παράγονται, για την καλύτερη δυνατή επεξεργασία και αξιοποίηση τους. Ακόμη θα πραγματοποιηθεί ανασκόπηση των νέων μεθόδων που βρίσκονται σε πειραματικό και πιλοτικό στάδιο με στόχο την ανάδειξη των τάσεων και προοπτικών. Η εργασία διαρθρώνεται σε έξι (6) κεφάλαια. Στο 1ο κεφάλαιο παρουσιάζονται τα χαρακτηριστικά των υγρών και στερεών αποβλήτων ελαιοτριβείου όπως αυτά διαμορφώνονται από τα συστήματα εξαγωγής του ελαιόλαδου: α) παραδοσιακό σύστημα β) φυγοκεντρικό σύστημα τριών φάσεων και γ) φυγοκεντρικό σύστημα δύο φάσεων. Στο 2ο κεφάλαιο αναλύονται οι τεχνικές επεξεργασίας των αποβλήτων, οι οποίες χωρίζονται σε φυσικοχημικές μεθόδους όπως η εξουδετέρωση με προσθήκη χημικών για την καθίζηση του στερεού κλάσματος, η οξείδωση με την χρήση όζοντος και υπεροξειδίου του υδρογόνου, η χρήση μεμβρανών και η φυγοκέντριση, σε θερμικές μεθόδους όπως η αεριοποίηση, η πυρόλυση και η καύση, σε βιολογικές μεθόδους (αερόβιες και αναερόβιες) όπως οι λίμνες εξάτμισης καθώς και σε συνδυαστικές. Μετά την παρουσίαση των μεθόδων πραγματοποιείται σύγκριση όσον αφορά τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα της κάθε μεθόδου και την βιωσιμότητα τους κατά περίπτωση. Το 3ο κεφάλαιο εστιάζει στα περιβαλλοντικά προβλήματα που συνδέονται με την παραγωγή του ελαιόλαδου όπως είναι η ρύπανση του εδάφους, του υπεδάφους, των υπόγειων υδροφορέων και παράκτιων οικοσυστημάτων λόγω του υψηλού ρυπαντικού φορτίου, του χαμηλού pH και της υψηλής περιεκτικότητας σε πολυφαινόλες και στερεά ύλη. Στο 4ο κεφάλαιο παρουσιάζεται η ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία σχετικά με την παραγωγή και επεξεργασία των αποβλήτων ελαιοτριβείου. Το 5ο κεφάλαιο αναφέρεται σε μεθόδους αξιοποίησης των αποβλήτων ως λίπασμα εδάφους, στην ανάκτηση οργανικών ενώσεων όπως πολυφαινόλες, ως πρώτη ύλη για την παραγωγή προϊόντων και παραγωγή ενέργειας καθώς και τα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη που μπορούν να προκύψουν από αυτήν. Τέλος στο 6ο κεφάλαιο καταγράφονται τα συμπεράσματα.
    • Mediterranean countries cultivate 98% of the world's olive tree crop. In these countries and particularly in the countryside, between the period of the months November and March, large quantities of olive mill waste are produced. Olive mill waste constitutes a serious threat to the environment and should not be disposed of untreated on or in land and surface water. The main objective of this work: "Sustainable practices for the sound management and reuse of olive mill wastes" is to present sustainable waste treatment and disposal practices as well as trends and prospects in the field olive mill waste management. The characteristics of waste of different olive oil extract techniques and alternative treatments will be examined in relation to the economic feasibility and the challenges of existing disposal practices in olive oil producing countries. Attention is also drawn to modern waste management and reuse techniques and reference is made to surveys on environmentally acceptable, economically feasible and practically applicable waste disposal methods for olive mills and their compliance with environmental regulations. The innovation element lies in the analysis and comparison of the existing wastewater treatment technologies, according to the physicochemical characteristics of the waste and the area in which they are produced, for the best possible processing and utilization. There will also be a review of the new experimental and pilot methods with a view to highlighting trends and prospects. The thesis is structured in six (6) chapters. In the first chapter, the characteristics of liquid and solid mill waste are presented as they are formed by olive oil extraction systems: a) traditional system b) three phase centrifuge and c) two phase centrifuge system. In the second chapter, the waste treatment techniques are analyzed, which are divided into physicochemical methods such as neutralization by addition of chemicals for sedimentation of the solid fraction, oxidation by using ozone and hydrogen peroxide, membrane utilization and centrifugation, by thermal methods such as gasification, pyrolysis and combustion, in biological methods (aerobic and anaerobic) such as evaporation ponds. In the third chapter, the environmental problems are focused and associated with the disposal of olive oil wastes on soil, subsoil, underground aquifers and coastal ecosystems, due to the high polluting load, low pH and high content of polyphenols and solid matter. In the fourth chapter, the Greek and European legislation are presented, which are related to olive mill waste management. In the fifth chapter, deals with utilization of olive mill waste as soil fertilizer, in recovering organic compounds such as polyphenols, as a raw material for the production of products and in energy production, as well as with the economic and social benefits that can arise from it. Finally, the sixth chapter refer to conclusions.
  14. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.